Honek bi ideiekin jolastera nakar, batetik naturalak ez diren elementu eta materilate guzti horietan dagoen edertasuna. Hau da, garai batetako elementu nobleetatik gure garaiko plastiko eta erresinetara, kolore naturaletatik, fosforitoetara, 90. hamarkadan jaio izana da daukadan aztarna.
Bigarren ideia aztarna eta materialitate hauen ondotik sortzen zaidan ideia apokaliptikoa. Zeintzuk izango diren edo ez, utziko ditugun aztarna historikoak.
Eta denbora hurbileko aztarna hauen atzean dauden historioak, zertarako sortuak edo erabiliak, egun bulgaritate hutsa direnak inoiz balio izan ahal dutenak. Agian gauzen eta elementuen balioa ere jarri daiteke kolokan.
Honetarako bi hasiera puntu jarri ditut, batetik Hakim Bey-k idatzitako Temporary Autonomous Zone saiakera, non gizarte batean denbora jakin batez iraungo duten leku edo espazio autonomoen beharraz aritzen den. Eta bestetik, youtuben behin kasualidadez aurkitu nuen bideo bat, Slavoj Zizek filosoarena, zabortegi batean ekologiari buruz hitz egiten zebilela grabatu zuena.
Materialtasun ezberdinen arkitekturan sakontzen arituko naiz, material ezberdinen lotura bortitzaren bidez, edota elementuen arteko biolentzia erabiliz. Ez leku guzti horietan galdurik. Erpinetan edo ertzetan mugitzen diren gauzak ditut gustoko, erortzear daudenak, agian bertan egon behar ez dutenaren ideia laxoa dakartenak. Ez lekua, molestatzen duena, egokia ez dena, bertatik kentzeko gogoa ematen duena.
2017/2018an Bizkaiko diputazioak ematen dituen beken onuradun izan zen eta 2017an GetxoaArten hartu zuen parte. Erakusketa kolektibo ezberdinetan parte hartu du, Cuenca-n, València-n, Manchester-en, Iruñean eta Altsasun esaterako.